भक्ती ही श्रीगुरूंनी कृपापूर्वक प्रदान करावी लागते. श्रीसंत तुकाराम महाराजही सांगतात, " नवविधा काय बोलिली जे भक्ती । ती द्यावी माझे हाती संतजनीं ॥ " यावर मिश्किल पण फार मार्मिक टिप्पणी करताना पू.मामासाहेब देशपांडे महाराज म्हणतात, " संतजनांनी ' माझ्या हाती भक्ती द्यावी ' याचा अर्थ काय? भक्ती काय हातात द्यायची वस्तू आहे? तो काय लाडू वगैरे आहे? तर तसे नाही. याचा गूढ अर्थ ' कानात उपदेश करून शक्ती द्यावी ' असा आहे. भक्ती म्हणजेच प्रेममुद्रा. हे जे प्रेम आहे, ते अमृतस्वरूप होण्याचे आहे. श्रीगुरूंकडून शक्ती जागृत झाल्यावर साधकाने प्रेमाने साधना केल्यावर तो अमृतस्वरूप होतो, तृप्त होतो ! "
शिष्याची तीव्र तळमळ पाहून, श्रीगुरु त्याच्या कानात एका शब्दाचा उच्चार करतात. म्हणजेच त्याला शक्तियुक्त नाम, परंपरेने आलेले सिद्धनाम देतात. शिष्य त्या नामाचा उच्चार, जसा श्रीगुरूंनी करायला सांगितलाय तसाच पुन्हा पुन्हा करू लागला की, हळूहळू त्याचा वासनाक्षय होतो व त्याला भक्तीची प्राप्ती होते. असा थोडा का होईना, पण वासनाक्षय झाल्याने श्रीभगवंतांविषयी प्रेम वाटू लागते व मनाला त्याची गोडी लागली की तीच भक्ती; श्रवण, कीर्तन, स्मरण, पादसेवन, अर्चन, वंदन, दास्य, सख्य व आत्मनिवेदन या नऊ रूपांनी प्रकट होऊन हळूहळू त्या साधकाचा पूर्ण वासनाक्षय करते. इंद्रियांना व मनाला भगवद्भक्तीची अशी नवविध गोडी लागल्यावर, विषयांचे जे ध्यान मनास असते ते संपुष्टात येते. तो याच सर्व प्रकारांनी श्रीभगवंतांबरोबरच आपल्या श्रीगुरूंचीही भक्ती करू लागतो. मग त्या भक्तीच्या आवेशामुळे त्याचे अज्ञान व वासना जळून खाक होतात. सतत श्रीभगवंतांच्या लीलांचे चिंतन करण्याने, त्याचे मन व शरीरही त्या लीलांचे अनुकरण करू लागते. त्यामुळे मग तो सर्व बंधनांमधून मुक्त होतो व भगवद्स्वरूपच होऊन ठाकतो !
उदो बोला उदो उदो सद्गुरुमाउलीचा वो ।
(कृपया ही इमेज आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )
शिष्याची तीव्र तळमळ पाहून, श्रीगुरु त्याच्या कानात एका शब्दाचा उच्चार करतात. म्हणजेच त्याला शक्तियुक्त नाम, परंपरेने आलेले सिद्धनाम देतात. शिष्य त्या नामाचा उच्चार, जसा श्रीगुरूंनी करायला सांगितलाय तसाच पुन्हा पुन्हा करू लागला की, हळूहळू त्याचा वासनाक्षय होतो व त्याला भक्तीची प्राप्ती होते. असा थोडा का होईना, पण वासनाक्षय झाल्याने श्रीभगवंतांविषयी प्रेम वाटू लागते व मनाला त्याची गोडी लागली की तीच भक्ती; श्रवण, कीर्तन, स्मरण, पादसेवन, अर्चन, वंदन, दास्य, सख्य व आत्मनिवेदन या नऊ रूपांनी प्रकट होऊन हळूहळू त्या साधकाचा पूर्ण वासनाक्षय करते. इंद्रियांना व मनाला भगवद्भक्तीची अशी नवविध गोडी लागल्यावर, विषयांचे जे ध्यान मनास असते ते संपुष्टात येते. तो याच सर्व प्रकारांनी श्रीभगवंतांबरोबरच आपल्या श्रीगुरूंचीही भक्ती करू लागतो. मग त्या भक्तीच्या आवेशामुळे त्याचे अज्ञान व वासना जळून खाक होतात. सतत श्रीभगवंतांच्या लीलांचे चिंतन करण्याने, त्याचे मन व शरीरही त्या लीलांचे अनुकरण करू लागते. त्यामुळे मग तो सर्व बंधनांमधून मुक्त होतो व भगवद्स्वरूपच होऊन ठाकतो !
उदो बोला उदो उदो सद्गुरुमाउलीचा वो ।
(कृपया ही इमेज आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )
0 comments:
Post a Comment