अलौकिक गुरुप्रेम

( आज २५ जून तारखेने प.पू.श्री.मामासाहेब देशपांडे महाराजांची जयंती. त्यानिमित्त त्यांचे हे पुण्यस्मरण ! )
प.पू.श्री.वामनरावजी गुळवणी महाराजांचे शिष्योत्तम, प.पू.सद्गुरु श्री.श्रीपाद दत्तात्रेय उपाख्य मामासाहेब देशपांडे महाराज हे विसाव्या शतकातील विलक्षण अधिकारी महात्मे होते. पू.श्री.मामांच्या सर्वच चरित्रलीला तुम्हां आम्हां साधकांसाठी अतिशय बोधप्रद आणि निरंतर मार्गदर्शक आहेत.
प.पू.श्री.मामांच्याकडे त्यांचे एक परगावचे अनुगृहीत साधक दर्शनाला नेहमी येत असत. त्यांचे नाव 'वामन' होते आणि ते पेशाने शिक्षक होते. म्हणून प.पू.श्री.मामा त्यांना 'गुरुजी' असे संबोधत असत. ते एकदा प.पू.श्री.मामांना म्हणाले, "आपण मला 'वामन' अशी नावानेच मारीत जावे !" त्यावर प.पू.श्री.मामा त्यांना गंभीर होऊन म्हणाले, "असले काही तुम्ही मनात सुद्धा आणू नका. तुम्हांला जर नावाने व एकेरी संबोधले, तर माझ्या सद्गुरूंना नावाने व एकेरी संबोधल्याचे पातक माझ्या डोक्यावर बसेल !" असे म्हणत असताना देखील प.पू.श्री.मामांचा कंठ दाटून आला आणि त्यांच्या डोळ्यांत पाणी आले. त्यांचे ते विलक्षण सद्गुरुप्रेम पाहून त्या गुरुजींनाही गहिवरून आले.
प.पू.श्री.मामांच्या ठायी सद्गुरुप्रेम असे आत-बाहेर भरून राहिलेले होते. ते त्या नित्यनूतन गुरुप्रेमाचाच विविध प्रकारे सतत आस्वाद घेत असत.
( संदर्भग्रंथ : ब्रह्मानंद ओवरी, लेखक - नारायण पानसे, श्रीवामनराज प्रकाशन, पुणे. )
अशाप्रकारचे आणखी लेख वाचण्यासाठी खालील लिंकवर जावे.
https://sadgurubodh.blogspot.com/)