देवर्षी नारद सांगतात की, भक्ती ही मुळात प्रेमस्वरूप आहे व ते प्रेमही अमृतस्वरूप व्हावे लागते. यावर प.पू.मातु:श्री पार्वतीदेवी देशपांडे फार सुंदर दृष्टांत देत असत.
आई, बहीण, बायको, लेक आणि ठेवलेली बाई; या सर्वच स्त्रिया आहेत. परंतु यांपैकी फक्त आईवरची प्रेमयुक्त भक्ती मुक्तीला कारण होईल. बाकी बहीण, बायको व मुलगी यांच्यावरील प्रेम प्रपंचालाच कारण होईल आणि ठेवलेल्या बाईवरील प्रेम हे नरकातच टाकेल. म्हणून नुसते प्रेम असून चालत नाही, तर तेही अमृतस्वरूप व्हावे लागते, तरच त्यातून श्रीहरींची प्राप्ती होते. त्या प्रेमाच्या मागील भावनेला फार महत्त्व असते.
पण जे लोक कोणत्याच प्रकारे श्रीहरींची भक्ती करीत नाहीत ते 'दैवहत' म्हणजेच दुर्दैवी होत. यांना प्रेमाची भावनाच नसल्यामुळे यांच्याकडून होणारी उपासना देखील वेगळीच होते. त्यांच्या त्या उपासनेवरही माउलींनी सुरेख ओव्या रचलेल्या आहेत.
(कृपया ही पोस्ट आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )
0 comments:
Post a Comment