*'साधूंचे संगती तरणोपाय ।'* या श्री माउलींच्या वचनासंदर्भात, प.पू.श्री.मामासाहेब देशपांडे महाराजांच्या मातु:श्री पू.पार्वतीदेवी श्रीगुरुचरित्रातील दीपक शिष्याचे उदाहरण नेहमी देत असत.
वेदधर्म नावाचे एक थोर मुनी होते. त्यांचा एक दीपक नावाचा निष्ठावंत शिष्यही होता. एकदा त्या गुरूंनी आपल्या शिष्यांना विचारले की, "मला माझे काही कर्मभोग भोगून संपवायचे आहेत. तेव्हा त्याप्रसंगी सेवा करण्यास कोणी तयार आहे का?" त्यावर त्यांचा तो दीपक शिष्य सेवेसाठी तयार झाला.
दोघे काशीला गेले. तेथे गुरूंना दुर्धर कुष्ठरोग झाला. दीपक प्रेमाने सर्व प्रकारची सेवा करीत होता. परंतु जे त्याने करावे, ते उलटे लेखून गुरूंनी त्याला छळावे असे सुरू झाले. तरीही दीपकाने नेटाने सेवा चालूच ठेवली.
त्याच्या सेवेवर प्रसन्न होऊन भगवान शिव प्रकट झाले व वर माग म्हणाले. दीपकाने स्वत:करिता काही न मागता, "माझ्या गुरूंचा रोग बरा होऊ दे! " असे मागितले. हे ऐकताच गुरु रागावून म्हणाले, "तुला सेवेचा कंटाळा आला; म्हणूनच तू असे मागितलेस!" तेव्हा तो शिष्य ओशाळला व देवांकडे जाऊन माफी मागून आला. त्यानंतर भगवान विष्णू प्रकट झाले; तरीही त्याने काहीही मागितले नाही. हे पाहून त्याचे गुरु वेदधर्ममुनी प्रसन्न झाले व त्यांनी त्याच्यावर पूर्ण कृपा केली.
सद्गुरु श्री माउली 'साधूंची संगत' जी करायला सांगतात, ती अशी करायला सांगतात. नुसती संगत नाही तर पक्की निष्ठा, निरलस, निरपेक्ष सेवा व अनन्य शरणागतीही त्यात त्यांना अभिप्रेत आहे ! साधकाच्या दृष्टीने ही अनन्यताच त्याच्या भक्तीतले 'गूज' आहे; आणि ते पूर्णपणे प्रकट झाल्याशिवाय श्रीगुरूंची पूर्णकृपाही होत नसते. म्हणून माउली म्हणतात की, अशी संगती साधली तरच खरा तरणोपाय लाभतो.
पू.पार्वतीदेवी ही दीपकाची कथा पू.मामांना वारंवार वाचायला सांगत असत. कारण, साधक म्हणून आधी हीच गुरुभक्ती, गुरुशरणागती आपल्या मनावर पक्की ठसायला हवी. प.पू.श्री.शिरीषदादा कवडे देखील म्हणतात की, "श्रीगुरुचरित्रातील दीपक शिष्याचे आख्यान हे सर्व साधकांनी निरंतर चिंतनात ठेवावे इतके महत्त्वपूर्ण आहे!"
(कृपया ही पोस्ट आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )
0 comments:
Post a Comment