॥ अमृतबोध ॥ ३० ऑक्टोबर २०१६

प. पू. श्री. मामासाहेब देशपांडे महाराज ' विठ्ठल मात्रा ' या शब्दाचा अर्थ ' दीक्षा ' असा करतात. आता ते त्या दीक्षा शब्दाचे फार अर्थपूर्ण मर्म सांगतात की, " दीक्षा म्हणजे वासनांवर पडलेला स्फुल्लिंग ". समजा एक कापसाचा मोठा ढीग आहे, त्याच्यावर छोटीशी ठिणगी पडली तर? तो संपूर्ण ढीग काही क्षणातच भस्म होऊन जातो. तसे अनंत जन्मांमधील कर्मांनी आपणच आपल्या अंत:करणात साठवलेल्या वासनारूपी ढिगावर श्रीसद्गुरु त्यांची कृपारूपी ठिणगी टाकतात. त्यालाच ' दीक्षा ' असे म्हणतात. या छोट्याशा ठिणगीला, न चुकता साधना करून आपण चेतवायचे असते. श्रीगुरुकृपेच्या बळावर आपल्या हातून झालेल्या सुयोग्य प्रयत्नांनी ती ठिणगी पूर्ण पेटली की त्याचाच वैराग्यरूपी मोठा अग्नी निर्माण होतो व त्यात आपल्या सर्व वासना, विकार, दोष पूर्णपणे जळून नष्ट होऊन जातात. आपली साधना प्रेमाने करणे हेच परमार्थातले ' लक्ष्मी पूजन ' होय. श्रीसद्गुरूंच्या कृपालक्ष्मीची नियमित आराधना केल्यानेच वैराग्य महालाभ होतो. तोच लक्ष्मीपूजनाचा प्रसाद होय. लक्ष्मी म्हणजे वैभवसंपन्नता. म्हणून या साधनेत आतूनच प्रकट होणारे व कायम टिकणारे विविधांगी आनंद-दीप, हीच ती साधनाप्रांतातली वैभवसंपन्न दीपावली होय !
(कृपया ही इमेज आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )