*॥ अमृतबोध ॥* *६ मे २०१७* *॥ हरिपाठ मंजिरी - १४१॥*

वैष्णवांनी सद्गुरुकृपेने नामामृताची खरी गोडी जाणल्यानेच ते अमरत्वाला पावले; असे श्री माउली सांगतात. ते नुसताच हा सिद्धांत सांगत नाहीत, लगेच त्यासाठी दोन उदाहरणेही देतात.
भक्तराज प्रल्हादांना या नामामृताची गोडी मातेच्या उदरात असतानाच देवर्षी नारदांच्या कृपेने दृढ समजली. देवर्षींनी कयाधूच्या उदरातील भक्तराज प्रल्हादांना 'गर्भदीक्षा' दिलेली असल्याने, प्रल्हादजी वैष्णवीमायेच्या कचाट्यात सापडलेच नाहीत. ते जन्मत:च ब्रह्मभावाने परिपूर्ण होते.
दुसरे थोर वैष्णव म्हणजे महात्मा उद्धवजी. त्यांना प्रत्यक्ष अानंदकंद भगवान श्रीकृष्णचंद्र प्रभूंनीच ज्ञानोपदेश करून ही गोडी पटवून दिलेली होती. त्यामुळे तेही देहीच ब्रह्मत्वाला पावले.
या दोन्ही वैष्णववीरांना सद्गुरुकृपेने शक्ति-युक्तीसहित नाम मिळाल्यानेच त्यांना ती खरी गोडी लागली व ते श्रीहरींची प्राप्ती करून घेऊ शकले, असाच मोलाचा अभिप्राय सद्गुरु श्री माउली या आठव्या अभंगातून व्यक्त करतात. शेवटी मात्र ते हे नामामृत सोपे असले तरी सुलभ नाही, हेही सांगायला विसरत नाहीत. त्यांचे ते महत्त्वाचे सांगणे काय आहे, हे आपण उद्या पाहू.
(कृपया ही पोस्ट आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )