*॥ अमृतबोध ॥* *२६ फेब्रुवारी २०१७* *॥ हरिपाठ मंजिरी - ७२ ॥*

श्रीगुरूंनी अनुभूतिज्ञानाने शिष्यावर कृपा केली म्हणजे सगळे झाले असे नाही. त्यानंतरही श्रीगुरूंनी सांगितल्यानुसार तपश्चर्या करणे हे शिष्याचे आद्य कर्तव्य असते. तेच श्री माउली हरिपाठाच्या पाचव्या अभंगात सांगतात की, *"तपेंवीण दैवत दिधल्यावीण प्राप्त । गुजेवीण हित कोण सांगे ॥हरि.५.३॥"* तप केल्याशिवाय कधीही दैवत प्रसन्न होणार नाही. म्हणून या तपाला परमार्थात खूप महत्त्व आहे.
या तपाविषयी अधिक मार्गदर्शन करताना प.पू.श्री.मामासाहेब देशपांडे महाराज म्हणतात, "तपाच्या व्याख्या करताना कायिक, वाचिक, मानसिक वगैरे अनेक प्रकार सांगितले आहेत. परंतु तपाची खरी व्याख्या सद्गुरु श्री माउली एका सुरेख ओवीत करतात की, प्राण, इंद्रिये व शरीराची अाटणी करणे म्हणजेच तपश्चर्या होय." श्री माउलींच्या या मार्मिक व्याख्येचा आपण उद्या सविस्तर विचार करूया.
(कृपया ही पोस्ट आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )