*॥ अमृतबोध ॥* *६ फेब्रुवारी २०१७* *॥ हरिपाठ मंजिरी - ५२ ॥*

भगवान सद्गुरु श्री ज्ञानेश्वर माउली हरिपाठाच्या चौथ्या अभंगातून भक्तीभावाचे माहात्म्य यथार्थपणे प्रकट करीत आहेत.
भक्तीमान वृत्ती ही फार उन्नत भावना आहे. ' आम्ही अमक्या देवाचे किंवा महाराजांचे निस्सीम भक्त आहोत ', हे बोलणे जरी सोपे असले, तरी प्रत्यक्षात तसे खरोखरीच असणे अतिशय कठीण आहे. भक्ती ही प्रेमाची अत्यंत निखळ व निरपेक्ष अभिव्यक्ती आहे, जी प्रचंड पूर्वपुण्याईशिवाय कधीच कोणाच्या ठायी प्रकट होत नाही. नुसते पुण्य नाही, तर त्यासाठी प्रचंड निष्ठा व श्रीसद्गुरुकृपाही अपरंपार हवी पाठीशी.
म्हणूनच खरी निस्सीम भक्ती दृढमूल होण्यासाठीची प्रमुख गरज सांगताना प.पू.श्री.मामासाहेब देशपांडे महाराज म्हणतात, "श्रीभगवंतांचे यथार्थ स्वरूपज्ञान आणि त्यावर दृढ विश्वास असल्यावाचून त्यांची खरी भक्ती संभवत नाही."
(कृपया ही इमेज आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )