॥ अमृतबोध ॥ २५ जानेवारी २०१७ ॥ हरिपाठ मंजिरी - ४० ॥

परमार्थामध्ये सद्गुरुकृपेने स्वत:ला आलेल्या अनुभूतीला सर्वात जास्त महत्त्व दिलेले आहे. सर्व संत या एका गोष्टीचा कायम पुरस्कार करतात. प.पू.श्री.मामासाहेब देशपांडे महाराज अनुभूतीचे श्रेष्ठत्व सांगताना, श्रीसंत तुकाराम महाराजांचे फारच मार्मिक प्रमाण देतात की, "कागदीं लिहितां नामाची साखर । चाटितां मधुर गोडी नेदी ॥तु.गा.२८६२.४॥" कागदावर 'साखर' शब्द लिहून चाटला तर जिभेला गोडी येते का त्याची? तसेच, स्वत: घेतलेल्या अनुभवाशिवाय नुसत्या पढिक शब्दज्ञानाला परमार्थात काडीचीही किंमत नाही.
प्रपंच असार असून हरिपाठ हा सार आहे, असे सांगून श्री माउली पुढे म्हणतात, "सगुण निर्गुण गुणाचे अगुण ।(हरि.३.२)" येथे प.पू.श्री.मामा सगुण व निर्गुण या संज्ञा स्पष्ट करून सांगतात. त्यांनी केलेल्या या शब्दांच्या विशेष व्याख्या कायम स्मरणात ठेवाव्यात इतक्या महत्त्वाच्या आहेत.
पू.मामा सांगतात, "सत्त्व, रज व तम विरहित साकार आहे ते 'सगुण';  व जे त्या गुणांविरहित निराकार आहे ते 'निर्गुण' होय. निर्गुणातूनच सगुण साकार झालेले आहे. श्रीभगवंतांची साकार मूर्ती ही म्हणूनच सगुण असूनही निर्गुणच आहे!"
पू.मामांच्या या अतिशय सुरेख व्याख्यांवर आपण उद्या आणखी विचार करू.
(कृपया ही इमेज आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )