॥ अमृतबोध ॥ २३ डिसेंबर २०१६ ॥ हरिपाठ मंजिरी - ७ ॥

पाप आणि पुण्याच्या विविध प्रमाणांतील मिश्रणानुसार जीवाला जन्म लाभतात. पाप व पुण्याच्या वासनांच्या सारख्या प्रमाणातील मिश्रणाने मनुष्य जन्म मिळतो. नुसत्या पुण्यात्मक वासनांमुळे देवलोकात जन्म होतो, तर पापात्मक वासनांनी कृमीकीटकांच्या पापयोनीत जन्म होतो. मनुष्य जन्माचा सर्वात मोठा फायदा हाच की, या एकाच जन्मात मुक्तिलाभ होऊन श्रीभगवंतांची प्राप्ती होते. बाकी कोणत्याही योनीत होत नाही. पापपुण्याच्या या वासना साधनेने संपून जातात व मनुष्यजन्मातच मग मुक्तिलाभ होतो.
सद्गुरु श्री माउली हरिपाठाच्या पहिल्या अभंगात हेच सांगतात. त्यासंदर्भात प.पू.श्री. मामासाहेब देशपांडे महाराज म्हणतात, " पाप व पुण्याच्या मिश्रणातून मनुष्यजन्म लाभतो. ते पाप-पुण्य संपल्यावरच एकापेक्षा एक श्रेष्ठ अशा चार मुक्ती लाभतात. "
या चार मुक्तींच्या स्पष्टीकरणासाठी पू.मामांच्या मातु:श्री पू.पार्वतीदेवी देशपांडे एक नेहमीच्या जीवनातलेच पण चपखल उदाहरण देत असत. एक मनुष्य आपल्या मुलीकरता कुलशीलाला साजेसे स्थळ पाहात होता. त्यावेळी त्याच्या मित्राने एक स्थळ सुचवले. त्यांचा ठावठिकाणा कळला, म्हणजे 'सलोकता' प्राप्त झाली. तो मनुष्य चौकशी करून त्या स्थळाच्या गावाला गेला; म्हणजे समीप गेला, म्हणून 'समीपता' साधली.
एकंदरीत परिस्थिती पाहून, विचारविनिमय झाला व मुलगी दाखवायला नेली. मुलगा-मुलगी एकमेकांना पसंत पडले. लगेच वाङ्निश्चय करूनच ते परतले. याचा अर्थ 'सरूपता' झाली. पुढे विवाह होऊन मुलगी सासरी गेली व त्या घराण्याशी समरस झाली, म्हणजेच 'सायुज्यमुक्ती'चा लाभ झाला.
ज्याप्रमाणे लग्न झाल्यावर त्या मनुष्याचे स्थळ शोधणे संपले, त्याप्रमाणे 'देवाचिये द्वारी' उभे राहिल्यावर एकापेक्षा एक श्रेष्ठ अशा या मुक्तींचा क्रमाने लाभ होतो ! पण हे 'देवाचे द्वार' मात्र सद्गुरूंकडूनच जाणून घ्यावे लागते.
(कृपया ही इमेज आपल्या फेसबुक वॉलवर तसेच व्हॉट्सप ग्रूप्सवर आवर्जून शेयर करावी ही विनंती. अशा पोस्ट्स नियमित वाचण्यासाठी कृपया हे पेज लाईक करावे.
https://m.facebook.com/sadgurubodh/
http://sadgurubodh.blogspot.in )